Jeśli masz problem ze spłatą zaległego podatku, odsetek za zwłokę lub zapłatą opłaty prolongacyjnej, to możesz złożyć wniosek o umorzenie całości lub części zaległości podatkowych – sam lub przez pełnomocnika – swojego doradcę.

Zaległości podatkowe a umorzenie

Umorzenie zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub opłaty prolongacyjnej to ulga polegająca na zwolnieniu z obowiązku zapłaty istniejących zaległości podatkowych podatnika. Decyzja o umorzeniu zaległości podatkowej jest uznaniowa – to urząd decyduje, czy przyzna wnioskodawcy zwolnienie z obowiązku zapłaty zaległego podatku itd. Nawet jeśli są powody przemawiające za przyznaniem ci ulgi, urząd nie musi ci jej udzielić.

Organ podatkowy – uwzględniając ważny interes podatnika lub ważny interes publiczny – może umorzyć:

• zaległości podatkowe (w całości lub w części),
• odsetki za zwłokę (w całości lub w części),
• opłatę prolongacyjną, która jest ustalana przy odroczeniu terminu zapłaty lub rozłożeniu na raty podatku lub zaległości podatkowej.

Zakres umorzeń zobowiązań podatkowych

Umorzenie zaległości podatkowych może dotyczyć wszystkich zobowiązań podatkowych, w tym m.in. w zakresie VAT, PIT i CIT. W razie umorzenia całej zaległości, odsetki zostaną też umorzone, a gdy nastąpi częściowe umorzenie zaległości, to odsetki za zwłokę urząd umorzy w odpowiedniej proporcji.

Przepisy podatkowe nie zawierają jednoznacznych definicji pojęć „ważny interes podatnika” oraz „interes publiczny”. Z orzecznictwa NSA wynika np., że:

• ważny interes podatnika to sytuacja, gdy z powodu nadzwyczajnych, losowych przypadków, podatnik nie jest w stanie zaległości podatkowych uregulować. Będzie to utrata możliwości zarobkowania, utrata losowa majątku;
• interes publiczny to sytuacja, gdy zapłata zaległości podatkowej spowoduje konieczność sięgania przez podatnika do środków pomocy państwa, gdyż nie będzie w stanie zaspakajać swoich potrzeb materialnych.

Warto więc zadbać o wyczerpujące wyjaśnienie swojej sytuacji i potwierdzić ją dokumentami, które można załączyć do wniosku. W okresie stanu epidemii spowodowanej koronawirusem, do wniosku składanego do urzędu skarbowego za pośrednictwem biznes.gov.pl nie trzeba dołączać dokumentów potwierdzających okoliczności opisane we wniosku. W takim wypadku organ podatkowy rozpozna wniosek na podstawie materiału dowodowego zebranego we własnym zakresie. Jeśli możesz dołączyć takie dokumenty, zrób to – przyspieszysz rozpoznanie swojej sprawy.

Kto jest upoważniony do składania wniosku o umorzenie zaległości podatkowych?

Wniosek o umorzenie zaległości podatkowych może złożyć: podatnik, spadkobierca podatnika lub płatnika lub odpowiadająca za nie osoba trzecia.

Jeśli prowadzisz działalność gospodarczą, urząd może umorzyć Twoją zaległość podatkową, czyli udzielić ci ulgi:

1. która nie stanowi pomocy publicznej, czyli gdy pomoc udzielona przez państwo nie zakłóca lub nie grozi zakłóceniem konkurencji oraz nie wpływa na wymianę handlową pomiędzy państwami członkowskimi UE. Taki charakter może mieć ulga dla przedsiębiorcy, który działa

wyłącznie na rynku lokalnym.

2. która stanowi pomoc publiczną, czyli wpływa na zakłócenie wymiany handlowej (np. ulgi dla eksporterów), ale udzielona została:

• w celu naprawienia szkód po klęskach żywiołowych lub innych poważnych zdarzeniach,
• w celu zapobieżenia lub likwidacji poważnych zakłóceń w gospodarce o charakterze ponadsektorowym,
• w celu wsparcia krajowych przedsiębiorców działających w ramach przedsięwzięcia gospodarczego, podejmowanego w interesie europejskim,
• w celu promowania i wspierania kultury, dziedzictwa narodowego, nauki i oświaty,
• jako rekompensata za realizację usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym,
• na szkolenia,
• na zatrudnienie,
• na rozwój małych i średnich przedsiębiorstw,
• na restrukturyzację,
• na ochronę środowiska,
• jako pomoc regionalna oraz inna pomoc publiczna dopuszczalna w ramach przepisów unijnych.

3. która jest pomocą de minimis – ulga nie stanowi niedopuszczalnej pomocy publicznej, ponieważ jej wysokość mieści się w limicie, który dla jednego przedsiębiorcy wynosi 200 000 euro w ciągu 3 lat podatkowych, a dla przedsiębiorstwa prowadzącego działalność w zakresie drogowego transportu towarów w kwocie nie większej niż 100 000 euro w ciągu trzech lat podatkowych).